12 sierp

Dwa wiersze Vita Janoty, z czeskiego

xxx

Jest ciche popołudnie
cienie się nie poruszą
wiatr śpi skulony
gdzieś między drzewami

A nasze żywoty
źdźbła nachylone
już nigdy nie będą
jak kiedyś

Kosmonauci

Czasem wydaje mi się
kiedy kluczę z koszykiem
między regałami w supermarkecie
że już jakiś czas
żyjemy w przyszłości
No jasne mówiła moja żona
lecimy na Marsa
chyba tak to jest